কবি নীলিম কুমাৰৰ জোনাক ভালপোৱা তিৰোতাজনী, তোমালৈ . . . .

তুমি যদি আজি ঘৰলৈ উভতি নাহা 
নিজ হাতে সজোৱা কোঠা তিনিটা আন্ধাৰ হৈয়ে থাকিব 
মোৰ কথা বাৰু বাদেই দিলো 
কিন্তু মাজনী . . . 
পদূলি মুৰত খোজৰ শব্দ শুনি সাৰপোৱা 

তুমি শেৱালিজোপাৰও বহুদিনীয়া চিনাকিনে 
যাক মই আজিও চিনি নাপালো 

আৰু মোক . . . 
হোমৰ গুৰিত অঁকা সেই সংসাৰৰ ইতিবৃত্ত 
আজীৱন সুখদুখৰ লগ হোৱা চুক্তিবোৰ জোনাকে ধুই নিলে ন' ? 

তোমাৰ দৰে মোৰোতো কেতিয়াবা ভাব হয় 
আমি দুয়ো 
দিন আৰু ৰাতি 
ৰ'দ আৰু বৰষুণ 

কিন্তু আমাৰ জানো একো নাই . . . 
পদুলিৰ খৰিকাজাঁই জোপা 
চোতালৰ দুবৰি জোপা আমাৰ 
বাৰান্দাৰ মাধৈ মালতি জোপা আমাৰ 
চ'ৰাঘৰৰ গোলাপজোপা 

মাজনীয়ে মই গাখীৰ দিলে নাখায় 
মোৰ কথা তেহেলৈ থোৱা 
তোমাৰ উগাৰতেই ভোক গুচোৱাৰ অভ্যাস মোৰ আছে 
মোৰ বুকু শুদা কৰি মাথো ঘৰলৈ নহাকৈ নাথাকিবা 

মাজনিয়ে বিচনাত তোমাক মোক এহাত আঁতৰ কৰিলে নহয় 
তাই যে মাজত শুৱে 
ৰাতি ৰাতি সাবতি থাকো তোমালোকৰ গ'লনে টোপনি 
এবাৰ জানো সোধা মোক 
গ'লনেকি টোপনি আপোনাৰ 
স্কুলৰ পৰা আহি কিবা খালেনে 
নুসুধিলা বাৰু নাই 
কওঁ জানো কোনোবা কাহানি 
ভাত যে কম হ'ল 
মোৰ কেইটাকে থলো সামৰি 

মোক একো নালাগে 
মাথো ঘৰলৈ তুমি নহাকৈ নাথাকিবা 
তুমি নাহিলে যে মাজনীয়ে কান্দিয়েই থাকিব 
মোৰ কলিজাতোৰ দৰে উচুপি উচুপি . . . 

মাজনীক মই কি বুলিনো ক'ম 
তাইতো নাজানে তোমাৰ দৰে জোনাক ভালপাওঁ মইও 
কিন্তু মোৰ সময় ক'ত কোৱা 
জোনাকত তিতিবলৈ 
ঠাই ক'ত 

তুমি যে মোৰ সত্তা 
কেৱল ভালপাওঁ তোমাক 
বহুত বহুত বহুত বহুত । 

ঘৰলৈ নহাকৈ নাথাকিবা তুমি 
বন্ধত লাগিলে তিনিও একেলগে পাহাৰলৈ যাম 
বগা ফুলবোৰ কেৱল তোমাৰ খোপাত আঁৰিম 
আকৌ হাতত ধৰি তিনিও একেলগে নামি আহিম 
ৰাতিপুৱা চাবা দুয়োৰে গাৰুত হাজাৰ সুখ । 

শুনা . . 
আজিৰ পৰা মৰমত তোমাক মুন বুলি মাতিম 
ঘৰলৈ তুমি নহাকৈ নাথাকিবা 

মোৰ কথা বাদ দিয়া 
মাজনীৰ শপত ।