বিশ্বাসৰ হাততে সফল জীৱন...

বিশ্বাসেই হ'ল জীৱনত সফলতা অৰ্জনৰ প্ৰধান চাবিকাঠি। বিশ্বাস শব্দটো কওঁতে, কৰিবলৈ লোৱা কামটো আৰু কৰিবলৈ যোৱা জন অৰ্থাৎ নিজৰ ওপৰত থাকিবলগা বিশ্বাসৰ কথা অনুকিওৱা হৈছে। সেই বিশ্বাসৰ ফলত সাহস আৰু আগ্ৰহ বৃদ্ধি পায়। কামটো অতি সহজ হৈ পৰে। ক'ৰবাত চামচুল হুদা নামৰ লেখক এজনে লিখা মনত আছে- 'বিশ্বাসক চিন্তাৰ সতে ভাল ধৰণে মিশ্ৰণ কৰিব পাৰিলে আত্মিক ক্ষমতাক গতিময় কৰি জীৱন ৰঙীন কৰি তুলিব পাৰি। নিজ ইচ্ছা পূৰণৰ নিৰ্দিষ্ট পৰিকল্পনাই স্বতঃস্ফুটভাবে কাম কৰি যায়।' তেখেতৰ ভাষাতেই কওঁ- বিশ্বাসে মানুহৰ ভিতৰৰ আত্মিক শক্তি আৰু আত্মিক সাহস জগাই তোলে। যাৰ ফলত মানুহে ক'ব নোৱাৰাকৈয়ে, বহু জটিল কামো সহজতেই সমাধা হৈ যায়। এতিয়া কথা হ'ল, বিশ্বাস ক'ত থাকে আৰু ক'ৰ পৰা আহিব? লেখক জনে আকৌ এঠাইত লিখিছে- 'সদৰ্থক চিন্তাৰ পৰিপূৰ্ণতাই বিশ্বাসৰ স্থায়ী আশ্ৰয়। বিশ্বাসৰ ব্যপ্তি অসীম।' সহজ অৰ্থত যি সকল মানুহে কাম কৰা বা পৰিকল্পনা কৰাৰ পূৰ্বে বিয়োগাত্মক চিন্তাৰ কণমানো যদি অবতাৰণা কৰে, তেতিয়া কামটোত আশানুৰূপ ফল লাভ কৰা নাযায়। কাৰণ,জলজল পটপট। নিশ্চয়কৈ বিশ্বাসে ধনাত্মক চিন্তাৰ গৰাকীক হে লগ দিয়ে। বিশ্বাস জগাই তোলক, নিসন্দেহে কঠোৰ পৰিশ্ৰমী, নিষ্ঠাবান হ'ব পাৰিব। শেষত কওঁ, জীৱন সঁচাকৈয়ে সুন্দৰ, দুৰ্দান্ত প্ৰাণ প্ৰাচুৰ্যময়। অপৰিসীম শক্তিৰ উৎস জীৱন। জীৱনক ভাল পাওঁক, জীৱনেও আপোনাক ভাল পাব।