[. . . . মাজুলী বুলি ক'লে সাধাৰণতে প্ৰায়ভাগ মানুহৰ মনলে অহা ছবিখনৰ বিপৰীতে থকা জ্বলন্ত ছবি এখন তুলি দিবলৈ ক্ষুদ্ৰ প্ৰয়াস মোৰ এই অভিজ্ঞতাৰ যোগেদি । ]
ঘৰ পায়ে হাত মুখ ধুই চাহ খালো । বৰদেউতাই জনালে মোৰ কাৰনে সকলো ব্যৱস্থা কৰি থোৱা আছে । বৰমায়ে ভাত বাঢ়ি দিব আৰু খায়ে তালৈ মানে বৰুৱাচুকলৈ যাব লাগিব । মোৰ খুড়া আৰু দেউতাই মনে মনে মোৰ লগতে কৰ্মস্থানলৈ যোৱাৰ আশা মনতে পুহি ৰাখিছিল । সকলোতে চেচাঁ পানী পৰিল । কেইটামান ফোন নম্বৰ লিখিলৈ ভাত খাই বৰদেউতাৰ লগতে তেখেতৰ ঘৰৰ সমুখতে থকা মাজুলীৰ খণ্ড উন্নয়ন বিষয়াৰ কাৰ্যালয় পালোগৈ । তাতে যাৱতীয় কাম কাজ কৰি আজৰি হ'লো । লক্ষিমপুৰ জিলাৰ নাৰায়নপুৰৰ শিক্ষক বৈৰাগী উপাধিৰ এজন কাৰ্যালয়ত তেওঁলোকৰ বিল জমা দিবলৈ আহিছিল । মোৰ সুভাগ্যই নে কি নাজানো, সেইজন চাৰক লগ নোপোৱা হ'লে সেই দিনটোত মোৰ কৰ্মস্থলীৰ কোনো যুগসুত্ৰ পাবলৈ সক্ষম নহলোহেতেন । খণ্ড উন্নয়ন বিষয়াজনে মোক কৌতুক কৰি ক'লে- 'ডেকা ল'ৰা, দেশ জয় কৰি আহাগৈ যোৱা ।' মই বিশেষ বুজি নাপালো । তেনেকৈয়ে থাকি গ'ল ।
আমাৰ যাত্ৰা আৰম্ভ হ'ল বাইকত । মোক নি আমাৰ বিদ্যালয়ৰ প্ৰধানৰ ঘৰত থবগৈ আৰু ৰাতিটো তাত থাকি পুৱাই লুইত পাৰহৈ বিদ্যালয় পামগৈ । আমাৰ বিদ্যালয়ৰ প্ৰধান দেহিৰাম বৰুৱা ডাঙৰীয়াৰ ঘৰ লক্ষিমপুৰ জিলাৰ ঢলপুৰ অঞ্চলত । অতি প্ৰয়োজনীয় কেইটামান কাপোৰ থকা বেগটো আৰু নথি পত্ৰৰ বেগটো লৈ বাইকেৰে আমি লক্ষিমপুৰ অভিমুখে ৰাওনা হলো । তেতিয়া ১১ বাজিছিল ।
দুঘণ্টামান অবিৰাম গৈ থকাৰ পাছত আমি লুইত নামৰ সুতীঁৰ কাষ পালোগৈ। মাজুলী নদীদ্বীপ সৃষ্টি হোৱাৰ মূলতে ব্ৰহ্মপুত্ৰই শিৱসাগৰ জিলাৰ প্ৰান্তলৈ লুইত আৰু খেৰকটীয়া ( খৰিকটীয়া নে খেৰকটীয়া মোৰ সন্দেহ আছে, দুভাগকৈ শুনিছিলো ।) নামৰ দুটি ডাঙৰ সুতীঁৰ নামলৈ দুভাগকৈ বৈ যাবলৈ লয় । লক্ষিমপুৰৰ দিশলৈ থকাভাগ লুইত অথবা লোহিত নাম আৰু যোৰহাটৰ ফালে থকাভাগ খেৰকটীয়া । দেৰগাওঁৰ ওচৰত দুইটা পুনৰ লগ হৈ ব্ৰহ্মপুত্ৰ নামেৰে বৈ গৈছে । আমোদজনক কথা মাজুলীত এখনো নৈ নাই। মাথো মাজে মাজে ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ পানী এসোতা বৈ যায় যেনিতেনি । অৱশ্যে সেইবোৰ খৰালীহে চকুত পৰে। বাৰিষা মাজুলী গোটেইখন পানীয়েই ভৰি থাকে । লুইত সুতীঁৰ পাৰ পাইয়ে আমাৰ লাগিল লেথা । ২-৩ বজালৈ ৰৈ থাকিব লাগিব । সেইটো ঘাটৰ একমাত্ৰ মেচিন নাওঁখন বিয়া এখনৰ ভাড়াত গ'ল । সোনকালে ঘূৰি অহাৰ আশা নাই । বাহেঁৰে নিৰ্মিত বেঞ্চজাতীয় এখনত বেগকেইটা থৈ আন বহুতৰে লগতে ককাঁলটো পোনালো । ম'বাইলৰ নেটৱৰ্ক সমুলি নাছিল তেতিয়া ।
সময়তকৈ আধাঘণ্টামান দেৰীকৈ মেচিন নাওঁখন ঘাটত লাগিলহি । দুখন ডাঙৰ নাওঁ সংযোগ কৰি তাৰ ওপৰত ঘৰৰ দৰে টিঙেৰে চালি আকাৰত সাজি দিছে । ২৫ জন মান মানুহ কঢ়িয়াব পৰা এখন মিনি ফেৰী । ঘাটত লগাৰ লগে লগে সকলোৰে ব্যস্ততা বাঢ়িল । নিজৰ লাম-লাটুম লৈ সকলো নাওঁখনৰ ফালে গ'ল । জেপত মোৰ গড়মুড়তে কিনা লুজন আছিল । তাৰে এটা মুখত ভৰাই নাৱত উঠিলো । ২০ জনমান মানুহ । তিনিখন মটৰ চাইকেল । বহিবলৈ বাহেঁৰে গাধৈ পাৰি বেঞ্চ আকাৰে বান্ধি দিছে । বৈৰাগী ছাৰে মটৰ চাইকেলখন ঠিক ঠাক কৰি বাহঁৰ বেঞ্চখনতে দীঘল দিলে । বেগটো কান্ধৰ পৰা নমাই মইও হেলান দি চকুকেইটা জপাই দিলো । গাটো অৱশ লাগিছিল । নাওঁখনে তীব্ৰগতিত পানী ফালি আগবাঢ়িছিল লক্ষীমপুৰ অভিমুখে ।
আগলৈ...
www.anubhab.org
www.anubhab.org
ঘৰ পায়ে হাত মুখ ধুই চাহ খালো । বৰদেউতাই জনালে মোৰ কাৰনে সকলো ব্যৱস্থা কৰি থোৱা আছে । বৰমায়ে ভাত বাঢ়ি দিব আৰু খায়ে তালৈ মানে বৰুৱাচুকলৈ যাব লাগিব । মোৰ খুড়া আৰু দেউতাই মনে মনে মোৰ লগতে কৰ্মস্থানলৈ যোৱাৰ আশা মনতে পুহি ৰাখিছিল । সকলোতে চেচাঁ পানী পৰিল । কেইটামান ফোন নম্বৰ লিখিলৈ ভাত খাই বৰদেউতাৰ লগতে তেখেতৰ ঘৰৰ সমুখতে থকা মাজুলীৰ খণ্ড উন্নয়ন বিষয়াৰ কাৰ্যালয় পালোগৈ । তাতে যাৱতীয় কাম কাজ কৰি আজৰি হ'লো । লক্ষিমপুৰ জিলাৰ নাৰায়নপুৰৰ শিক্ষক বৈৰাগী উপাধিৰ এজন কাৰ্যালয়ত তেওঁলোকৰ বিল জমা দিবলৈ আহিছিল । মোৰ সুভাগ্যই নে কি নাজানো, সেইজন চাৰক লগ নোপোৱা হ'লে সেই দিনটোত মোৰ কৰ্মস্থলীৰ কোনো যুগসুত্ৰ পাবলৈ সক্ষম নহলোহেতেন । খণ্ড উন্নয়ন বিষয়াজনে মোক কৌতুক কৰি ক'লে- 'ডেকা ল'ৰা, দেশ জয় কৰি আহাগৈ যোৱা ।' মই বিশেষ বুজি নাপালো । তেনেকৈয়ে থাকি গ'ল ।
আমাৰ যাত্ৰা আৰম্ভ হ'ল বাইকত । মোক নি আমাৰ বিদ্যালয়ৰ প্ৰধানৰ ঘৰত থবগৈ আৰু ৰাতিটো তাত থাকি পুৱাই লুইত পাৰহৈ বিদ্যালয় পামগৈ । আমাৰ বিদ্যালয়ৰ প্ৰধান দেহিৰাম বৰুৱা ডাঙৰীয়াৰ ঘৰ লক্ষিমপুৰ জিলাৰ ঢলপুৰ অঞ্চলত । অতি প্ৰয়োজনীয় কেইটামান কাপোৰ থকা বেগটো আৰু নথি পত্ৰৰ বেগটো লৈ বাইকেৰে আমি লক্ষিমপুৰ অভিমুখে ৰাওনা হলো । তেতিয়া ১১ বাজিছিল ।
দুঘণ্টামান অবিৰাম গৈ থকাৰ পাছত আমি লুইত নামৰ সুতীঁৰ কাষ পালোগৈ। মাজুলী নদীদ্বীপ সৃষ্টি হোৱাৰ মূলতে ব্ৰহ্মপুত্ৰই শিৱসাগৰ জিলাৰ প্ৰান্তলৈ লুইত আৰু খেৰকটীয়া ( খৰিকটীয়া নে খেৰকটীয়া মোৰ সন্দেহ আছে, দুভাগকৈ শুনিছিলো ।) নামৰ দুটি ডাঙৰ সুতীঁৰ নামলৈ দুভাগকৈ বৈ যাবলৈ লয় । লক্ষিমপুৰৰ দিশলৈ থকাভাগ লুইত অথবা লোহিত নাম আৰু যোৰহাটৰ ফালে থকাভাগ খেৰকটীয়া । দেৰগাওঁৰ ওচৰত দুইটা পুনৰ লগ হৈ ব্ৰহ্মপুত্ৰ নামেৰে বৈ গৈছে । আমোদজনক কথা মাজুলীত এখনো নৈ নাই। মাথো মাজে মাজে ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ পানী এসোতা বৈ যায় যেনিতেনি । অৱশ্যে সেইবোৰ খৰালীহে চকুত পৰে। বাৰিষা মাজুলী গোটেইখন পানীয়েই ভৰি থাকে । লুইত সুতীঁৰ পাৰ পাইয়ে আমাৰ লাগিল লেথা । ২-৩ বজালৈ ৰৈ থাকিব লাগিব । সেইটো ঘাটৰ একমাত্ৰ মেচিন নাওঁখন বিয়া এখনৰ ভাড়াত গ'ল । সোনকালে ঘূৰি অহাৰ আশা নাই । বাহেঁৰে নিৰ্মিত বেঞ্চজাতীয় এখনত বেগকেইটা থৈ আন বহুতৰে লগতে ককাঁলটো পোনালো । ম'বাইলৰ নেটৱৰ্ক সমুলি নাছিল তেতিয়া ।
সময়তকৈ আধাঘণ্টামান দেৰীকৈ মেচিন নাওঁখন ঘাটত লাগিলহি । দুখন ডাঙৰ নাওঁ সংযোগ কৰি তাৰ ওপৰত ঘৰৰ দৰে টিঙেৰে চালি আকাৰত সাজি দিছে । ২৫ জন মান মানুহ কঢ়িয়াব পৰা এখন মিনি ফেৰী । ঘাটত লগাৰ লগে লগে সকলোৰে ব্যস্ততা বাঢ়িল । নিজৰ লাম-লাটুম লৈ সকলো নাওঁখনৰ ফালে গ'ল । জেপত মোৰ গড়মুড়তে কিনা লুজন আছিল । তাৰে এটা মুখত ভৰাই নাৱত উঠিলো । ২০ জনমান মানুহ । তিনিখন মটৰ চাইকেল । বহিবলৈ বাহেঁৰে গাধৈ পাৰি বেঞ্চ আকাৰে বান্ধি দিছে । বৈৰাগী ছাৰে মটৰ চাইকেলখন ঠিক ঠাক কৰি বাহঁৰ বেঞ্চখনতে দীঘল দিলে । বেগটো কান্ধৰ পৰা নমাই মইও হেলান দি চকুকেইটা জপাই দিলো । গাটো অৱশ লাগিছিল । নাওঁখনে তীব্ৰগতিত পানী ফালি আগবাঢ়িছিল লক্ষীমপুৰ অভিমুখে ।
আগলৈ...
www.anubhab.org
www.anubhab.org
No comments:
Post a Comment